1. Wilga zwyczajna
To tropikalny ptak wędrowny, jedyny przedstawiciel rodziny Wilg widywany tak daleko na północy Europy.
W Polsce jest oczywiście pod ochroną - możecie go spotkać między majem a wrześniem w lasach liściastych, chociaż bywa widywany nawet w parkach. Jaskrawo ubarwiony jest samiec - to także on pięknie koncertuje, wabiąc mniej atrakcyjnie ubarwione samiczki. To bardzo ruchliwy i płochliwy gatunek, uważany za dość trudny do obserwowania.
2. Zimorodek zwyczajny
To jedyny przedstawiciel zimorodkowatych, którego możemy spotkać w naszym kraju. Zimorodek występował niegdyś w Polsce licznie, teraz zaliczany jest do ptaków rzadko spotykanych - szacuje się, że w naszym kraju pozostało od 2 do 6 tys. par.
Swoje gniazda buduje na końcach tuneli, które wykopuje w piaszczystych skarpach nad wodą - tunele lęgowe potrafią mieć nawet metr długości. Zimorodki żyją krótko (ok. 3 lat) i są bardzo wrażliwe na ostre zimy. Rekompensują to sobie jednak sporym przychówkiem w okresie letnim, ponieważ potrafią mieć nawet dwa lęgi w roku, a w każdym do 8 piskląt.
Najczęściej spotykany jest na Warmii, Pomorzu i Mazurach, w Borach Tucholskich oraz... w okolicach stawów rybnych na Dolnym Śląsku.
3. Kraska zwyczajna
Gatunek, który osobiście darzę szczególną sympatią. Jeśli będziecie mieli szczęście ( przyda się go sporo) możecie zobaczyć Kraskę między kwietniem i październikiem. Jest to kolejny gatunek, który niegdyś występował licznie w całej Polsce, a w tej chwili ma status gatunku zagrożonego. Już w latach 80-tych przestała być widywana w zachodniej Polsce. W latach 70-tych szacowano, że w Polsce gniazduje ok tysiąca par. Badania z 2009 roku określiły populację na poziomie... 60 par lęgowych. Od lat -70-tych notuje się ustawiczny spadek liczebności Kraski praktycznie w całej Europie.
4. Pomurnik
Pomurnik to zdecydowanie najskromniejszy ptak w tym zestawieniu - drobny, szary i niepozorny. Ale jeśli będziecie mieli okazję zobaczyć go w locie przekonacie się, że wygląda pięknie. Ze względu na budowę ciała i długi dziób wygląda trochę jak skrzyżowanie wróbla z kolibrem ;-)
W Polsce możecie go spotkać w Tatrach i Pieninach - to ptak osiadły, który zimą zostaje w naszym kraju i przemieszcza się na niższe i cieplejsze obszary. Niestety, liczebność Pomurnika określana jest w Polsce jako krytyczna - to zagrożony gatunek, który obecnie występuje w naszym kraju w liczebności zaledwie ok. 20 par lęgowych.
5.Żołna pospolita
Żołna to ptak wędrowny, który w Polsce zawsze był niezbyt liczny - gniazduje głównie na półwyspie Iberyjskim i Bałkańskim. W Polsce można go spotkać od maja do wczesnej jesieni.
Żołny mają dość charakterystyczny sposób polowania - żywią się głównie większymi owadami, a gustują szczególnie w osach i pszczołach (stąd angielska nazwa European Bee-eater). Na swoją ofiarę czekają cierpliwie w bezruchu, po czym bardzo sprawnie dopadają ją w locie - podobno nigdy nie polują na owady pozostające w bezruchu. Owady żądlące Żołna przed zjedzeniem miażdży najpierw końcem dzioba.
6.Bażant szlachetny
Dobrze nam wszystkim znany wytworny krewniak kury, bardziej jednak przypominający pawia, niż pospolitą nioskę. Bażant pochodził pierwotnie z Azji, skąd został sprowadzony do Europu ponad 3 tys. lat temu. Do Polski sprowadzony został w XVI wieku i zaaklimatyzował się świetnie - to zresztą gatunek który doskonale radzi sobie w wielu nowych środowiskach. Samice są ubarwione niepozornie, za to samce prezentują się wspaniale.
W czasie wiosennego tokowania samce popisują się swoimi pięknymi barwami i wręczają samicom "prezenty" w postaci pokarmu. Pomiędzy krewkimi samcami dochodzi nieraz do bójek, w trakcie których korzystają z "ostróg" na mocnych nogach.
U kogutów z wiekiem na ostrogach przybywa zrogowaciałych pierścieni, co pomaga w ustaleniu ich wieku.
7.Dudek zwyczajny
Ptak, którego trudno pomylić z innym gatunkiem. To drugi, obok bażanta, gatunek w tym zestawieniu, który nie jest zagrożony i określany jest w Polsce jako dość pospolity. Najbardziej charakterystyczną cechą tego gatunku jest okazały kolorowy czub na środku głowy.
To ptak wędrowny, który w Polsce gniazduje między kwietniem a październikiem. Nie jest zbyt wybredny, jeśli chodzi o miejsca gniazdowania, więc z powodzeniem możemy go spotkać np. na strychu. Dudki, pomimo ciekawego upierzenia i pięknego ozdobnego czuba nie cieszą się najlepszą sławą, ze względu na bardzo nieprzyjemny zapach wokół swoich gniazd.
Mają one bowiem bardzo ciekawą taktykę obrony przed drapieżnikami - zaniepokojone pisklęta wystrzeliwują w stronę napastnika ciemny płyn z gruczołu kuprowego, którego zapachowi daleko do fiołków. Podobnie jak samica potrafią też atakować napastnika kałem, miotając nim na odległość nawet 50 cm. Smród jest ponoć tak trudny do zniesienia, że nawet kuny uciekają w popłochu...